As-Saduq meriwayatkan di dalam ‘Uyun al-Akhbar dengan sanadnya kepada al-Harawi katanya, saya berkata kepada ar-Ridha a.s[1].: “Wahai cucu Rasulullah s.a.w.! Ceritakan kepadaku tentang pokok yang buahnya dimakan oleh Adam dan Hawa. Bagaimana rupanya? Orang ramai berbeza cerita tentangnya. Ada yang menceritakan ianya adalah gandum. Yang lain pula menceritakan ia adalah anggur. Ada juga yang menceritakan ia adalah pokok dengki”. Beliau (ar-Ridha) menjawab: “Semuanya adalah benar”. Saya pun bertanya: “Apakah makna sama dalam keadaan ianya berbeza? Dia menjawab: “Wahai Aba as-Salt! Sesungguhnya pokok syurga (satu pokok) boleh menghasilkan beberapa jenis (buah). Terdapat pokok gandum dan padanya terdapat anggur dan ia tidak seperti pokok dunia. Sesungguhnya Adam a.s., bila ia telah dimuliakan oleh Allah ta’ala dengan malaikat-malaikat sujud kepadanya dan ia dimasukkan ke dalam syurga, maka terlintas di hatinya persoalan tentang apakah Allah menciptakan manusia yang lebih mulia darinya. Allah ta’ala mengetahui apa yang terlintas di hatinya. Allah menyerunya dengan berkata: “Angkat kepalamu wahai Adam! Pandanglah tiang arasy”. Adam pun mengangkat kepalanya lalu memandang tiang arasy. Maka ia mendapati tertulis padanya Tiada tuhan selain Allah, Muhammad adalah pesuruh Allah. Ali bin Abi Talib adalah Amir al-Mukminin, isterinya Fatimah adalah penghulu perempuan sekalian alam dan Hasan dan Husain adalah penghulu sekalian pemuda ahli syurga. Adam pun berkata: “Siapakah mereka ini wahai tuhanku? Allah ‘azza wa jalla berfirman: “Mereka ini adalah dari keturunanmu dan mereka lebih baik darimu dan dari sekalian makhlukku. Kalau tidak kerana mereka aku tidak akan menciptakan engkau dan tidak menciptakan syurga, neraka, langit dan bumi. Janganlah engkau memandang mereka dengan pandangan kedengkian dan bercita-cita untuk mencapai kedudukan mereka”. Lalu Adam memandang mereka dengan penuh kedengkian dan menginginkan kedudukan mereka. Maka syaitan dapat menguasainya (Adam) sehingga ia makan daripada pokok yang dilarang. Syaitan juga dapat menguasai Hawa kerana ia memandang Fatimah dengan penuh kedengkian sehingga ia juga memakan buah daripada pokok tersebut sebagaimana Adam. Kerana itu Allah mengeluarkan kedua-duanya daripada syurga dan mencampakkan kedua-duanya ke bumi”.

(Rujukan: Sayyid Ni’mat Allah al-Musawi al-Jazairi al-Anwar an-Nu’maniyyah jil. 1 hal. 243,244)

Kesimpulan:

1. Syi’ah mengatakan punca yang membawa kepada tersingkirnya Adam dan Hawa a.s. daripada syurga ialah makan daripada pokok larangan. Sebab kedua-duanya makan daripadanya ialah dikuasai oleh syaitan dan penguasaan tersebut adalah disebabkan oleh dengki mereka berdua terhadap Nabi s.a.w. dan anak cucu baginda.
2. Syi’ah mengatakan Nabi Muhammad s.a.w., Ali, Fatimah, Hasan dan Husain r.a. adalah merupakan sebab kepada penciptaan Adam a.s., dunia, syurga dan neraka.
3. Syi’ah beri’itqad bahawa kedudukan nabi-nabi adalah lebih rendah daripada kedudukan anak cucu Nabi Muhammad s.a.w.
4. Syi’ah beri’tiqad bahawa Nabi Adam a.s. walaupun ia seorang nabi tetap tidak terlepas daripada sifat yang buruk iaitu dengki yang merupakan salah satu penyakit hati yang sangat keji.